ต่อกลอน

การที่คนเรารู้จักให้อภัยนั้น ทำให้เราพบแต่ความสุข สุขเพราะใจเราไม่ถือโกรธ ไม่มีโทสะ โทสะเป็นเพลิงที่เผาผลาญจิตใจ ให้ใหม้ไปกับกาลเวลา ยิ่งอยู่นาน เพลิงโทสะก็ยิ่งใหม้นาน ถ้าดับเพลิงโทสะด้วยการ ให้อภัย ใจเราก็มีแต่ความสุข

ความสมบูรณ์ไม่อาจทำให้พบสุข ไม่เห็นทุกข์ไม่เห็นธรรม

เมื่อมีปัญหาจึงทำให้คิด เมื่อคิดจึงมีปัญญา

คิดด้วยความฟุ้งซ่าน มักจะตามมาด้วยปัญหา คิดด้วยความสงบ มักจะพบกับตัวปัญญา